Miss DaDá
martes, 13 de abril de 2010
Que tots sou iguals.
La mateixa espasa,
el mateix mal.
La mateixa ferida que s'obre,
que es tanca.
El mateix home-animal.
Que hi ha dolor sense sang.
Que hi ha dolor sense ferida.
Aquests llavis callats
ja no fan mal.
Ja no mosseguen.
Ja no criden.
Entradas más recientes
Entradas antiguas
Inicio
Suscribirse a:
Entradas (Atom)